Enid en Babette helpen als vrijwilligers bij de Tentweek

Al van kleins af aan bezoeken Babette Vlot (16) en Enid Lagerwerf (17) jaarlijks de Tentweek in het Electropark in Slikkerveer. Als jonge meisjes deden zij mee aan alle activiteiten. Sinds een paar jaar helpen zij als vrijwilligers. “In de laatste week van de zomervakantie zijn er op dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdag allerlei activiteiten voor kinderen van 4 tot 9 jaar. We zingen liedjes, knutselen en lezen Bijbelverhalen”, vertelt Babette. “Daarnaast is er op dinsdag een vossenjacht, op woensdag een theatervoorstelling, op donderdag doen we spelletjes en op vrijdag eten we pannenkoeken met elkaar.”

Afwisselend

De Tentweek wordt georganiseerd door de Wilhelminakerk, waardoor de meeste activiteiten een link met het geloof hebben. Naast Babette en Enid zijn er nog zo’n 55 vrijwilligers aan het werk bij de Tentweek. “Iedereen gaat elke zondag naar de Wilhelminakerk. We kennen elkaar en de sfeer is gezellig. Met elkaar regelen we het wel”, zegt Enid.

Enid, Babette en de andere vrijwilligers bouwen de tenten op, zorgen voor versiering en begeleiden groepen kinderen. “Soms heb je vijftien kinderen in je groepje en soms zijn dat er dertig. Sommige kinderen zijn druk en dan moet je streng zijn. Gelukkig is het programma heel afwisselend, waardoor we hun aandacht blijven houden”, zegt Babette.

Met elkaar regelen we het wel.

Gods woord

De vrijwilligers hebben nog een andere taak. “We vertellen de kinderen over Gods woord. God is met je en daar kun je altijd op vertrouwen”, zegt Babette. Enid vult aan: “God is als een soort vader. Er zijn soms kinderen bij die niet gelovig zijn opgevoed. We proberen hun interesse te wekken en ze te laten nadenken over het geloof.”

Ook leert Enid de kinderen regel voor regel een psalm aan. Aan het eind van de week, op zondagmorgen, is er een afsluitingsdienst in de Wilhelminakerk. De kinderen mogen dan de psalm zingen. Babette: “Afgelopen zomer was er een jongetje van vier of vijf jaar. Hij was niet gelovig maar deed erg goed mee. Aan het eind van de week kwam hij naar mij toe en zei: ‘Juf, ik vond het zo leuk met u’. Daar doe je het voor. Sowieso is het mooi om te zien hoe blij de kinderen naar huis gaan. Alle tijd die je er als vrijwilliger in stopt, is het dan zeker waard.”